düzenle düzenbozan arasındaki hata payında yaşadığımı varsayarsak olanları idrak anımdan hissiyata dek süren mesafeyi uzatıp zamanını geciktirebilecek kadar tecrübe edindim. nitekim standardı yükselten ve etkiyi minimuma indirgeyen -kuvvetle muhtemel- bu yeti. ruhla beden arasında açık bırakılan minik bir pencere felaket getirmeye ehil ise, bunun hata payındaki tüm tortuyu bir anda savurup atmosfere ulaştırabilecek güce kadir olabilme ihtimalinin getirdiği korku, ve dolayısıyla korkunun beyinde işgal ettiği konsantrasyon mekanizması pencereyi açık unutturabilir. odağı stabil tutup süreci kıskaca alarak dengeyi korumam için 'tek' ihtiyacım olan kusursuz güç. duy.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder